Prezentujemy zestawienie 5 narzędzi do szkicowania na urządzeniu z systemem Android. Opisywane aplikacje pozwolą na tworzenie efektownych szkiców za pomocą urządzeń mobilnych, a w szczególności tabletów. Wszystkie propozycje to darmowe narzędzia dające wiele ciekawych możliwości. Można je polecić zarówno początkującym, jak i bardziej zaawansowanym użytkownikom.

SketchBook – draw and paint

SketchBook to propozycja słynącej z zaawansowanego oprogramowania firmy Autodesk. Firma postanowiła udostępnić narzędzie do szkicowania zupełnie za darmo. Z aplikacji mogą korzystać użytkownicy prezentujący różny poziom zaawansowania, ale w pełni skorzystają ci o zdecydowanie bardziej zaawansowanych umiejętnościach. Co istotne na kanale YT poświęconym aplikacji można znaleźć wiele, cennych poradników.

Tayasui Sketches

Szkic

Szkic to oficjalna aplikacja formy Sony. Narzędzie oprócz możliwości standardowego rysowania umożliwia wygodne wzbogacanie zdjęć o teksty i bezpłatne naklejki. Istotny jest także element społecznościowy. Użytkownicy mogą wspólnie pracować nad rysunkiem lub wykorzystywać pracę innych. Podobnie jest inne tego typu rozwiązania Szkic umożliwia prace na warstwach oraz opcję przybliżania w celu dopracowania szczegółów.

Adobe Photoshop Sketch

Adobe Photoshop Sketch to kolejna darmowa aplikacja, za którą stoi potężna firma tworząca zaawansowane narzędzia graficzne – Adobe. Narzędzie umożliwia rysowanie ołówkami, piórami, markerami, gumkami, gęstym akrylem, tuszem, miękkimi pastelami i akwarelami. Gotowe prace można eksportować jako wielowarstwowe pliki do płatnych programów Adobe takich jak Adobe Photoshop CC czy Adobe Illustrator CC.

Concepts – Sketch, Design, Illustrate

Ostatnia aplikacja w zestawieniu to zaawansowane narzędzie do tworzenia grafiki wektorowej. W darmowej wersji użytkownicy mogą pracować na pięciu warstwach i nieograniczonym płótnie oraz eksportować gotowe prace do pliku JPG.

Zaprezentowane 5 narzędzi do szkicowania to tylko kilka przykładów tego typu aplikacji. Wśród dużego zbioru tego typu narzędzi zdecydowanie każdy znajdzie coś dla siebie.

Przemoc słowna stanowi bardzo poważny problem i zagrożenie. Często nie zdajemy sobie sprawy jak wielką moc mogą mieć wypowiadane przez nas słowa lub pisane w internecie komentarze. Grupa uczniów kl. 8 S.P w Pielgrzymowicach postanowiła nam to uświadomić i po gruntownych przygotowaniach rozpoczęła kampanię “Słowa krzywdzą”.

DY: Jesteście autorami kampanii „Słowa krzywdzą”. Czego dotyczy kampania?

Stanisław Rogowski, Kornelia Kloczkowska, Pola Wychorska, Edyta Kroczek: Kampania ma na celu uświadomienie ludziom, niezależnie od wieku, jak duże znaczenie mają wypowiadane przez nas słowa. Chcemy zwrócić uwagę  nie tylko na przemoc fizyczną, ale także przemoc słowną. Bo słowami można zranić tak samo jak gestem, a czasem nawet bardziej, bo śladu od razu nie widać.  Zależy nam na dotarciu do najszerszego grona odbiorców, zarówno tych młodych, jak i starszych. Kolejny ważny przekaz w naszej kampanii to “nie oceniaj książki po okładce”, czyli nie ocenianie ludzi tylko po wyglądzie.

DY:Jakie przekazy zostały przygotowane w jej ramach? Gdzie można śledzić kampanię?

S.R., K.K., P.W., E.K.: Założyliśmy fanpage naszej kampanii o nazwie “Słowa Krzywdzą”. Na YouTube pojawił się spot promujący naszą akcję. Do naszego projektu dołączają inne szkoły z całej Polski, organizując różne działania, m.in. rozwieszanie naszych plakatów, wyświetlanie naszego spotu, czy też omawianie problemu na lekcjach. Do tej pory nasza kampania została objęta patronatem Lidera Cyfryzacji oraz doradcy Ministra Cyfryzacji – Pana Grzegorza Zajączkowskiego, Fundację “Dajemy Dzieciom Siłę”,  Młodzieżowej Rady Gminy Pawłowice oraz organizacji “Design for Change Polska”. Artykuły o naszej kampanii pojawiają się w gazetach lokalnych i ogólnopolskich oraz na platformach edukacyjnych.

DY: Jak powstała Wasza kampania? Skąd wziął się pomysł na nią?

S.R., K.K., P.W., E.K.: Nasza kampania powstała podczas wakacyjnych zajęć w ramach programu Mądrzy Cyfrowi. Całą naszą grupą projektową liczącą w sumie 18 osób spotykaliśmy się codziennie przez pięć dni i rozmawialiśmy o wielu ważnych wartościach, takich jak szacunek, miłość, przyjaźń, życzliwość, odwaga itp. Pracując warsztatowo, metodą Design Thinking wspólnie wytypowaliśmy kilka najbliższych nam problemów społecznych, a następnie za pomocą głosowania w aplikacji Mentimeter wybraliśmy jeden, którego skalę chcielibyśmy zmniejszyć. Tak oto powstała nasza akcja. Dzięki naszemu zaangażowaniu  udało się pozyskać grant z programu Edukacja Inspiracja, realizowanego przez Fundację Szkoła z Klasą oraz Edukacyjną Fundację im. prof. Romana Czerneckiego EFC. Pozwoli on na zrealizowanie wszystkich naszych pomysłów, bez martwienia się o koszty.

DY: Z jakich narzędzi korzystaliście podczas tworzenia przekazów  kampanii? Które narzędzie szczególnie polecilibyście młodym osobom, które chcą tworzyć treści w internecie?

S.R., K.K., P.W., E.K.: Poznaliśmy takie narzędzia jak :

• Canva, gdzie tworzymy plakaty, ulotki, infografiki i zakładki;
• Padlet, czyli tablica korkowa online, na której zbieraliśmy m.in. pomysły na działania;
•  Quik/FilmoraGo, za pomocą których tworzyliśmy ciekawe filmiki z zajęć.
• Google Dysk, dzięki któremu nauczyliśmy się  pracować na wspólnym dokumencie w chmurze;
• Legend, program do robienia gifów i animowanych tekstów.
• Tworzyliśmy też kody QR, pod którymi mogliśmy zaszyfrować różne treści.

Dużo czasu poświęciliśmy także prawom autorskim i otwartym zasobom. Poznaliśmy strony,  z których możemy czerpać darmowe grafiki, takie jak: pixabay, the noun project, bensound.

DY: Jakie działania związane z kampanią planujecie na najbliższy czas?

S.R., K.K., P.W., E.K.: Planujemy nagranie kolejnego filmiku obrazującego problem z innej strony oraz pozytywnego spotu podsumowującego nasz projekt. Kolejnym pomysłem jest stworzenie budki miłych słów,  a także dwóch straganów –  w zimie z herbatą, a latem z lemoniadą pod hasłem “nie oceniaj książki po okładce”, podczas którego będziemy rozdawać ludziom babeczki w dobrym stanie  w brzydkim opakowaniu i takie nieco pokruszone w ładnym pudełku. Zależy nam na zwróceniu ludziom uwagi na to, w jaki sposób postrzegają drugiego człowieka. Przecież nie zawsze wygląd jest najważniejszy. Założymy też padlet, na którym szkoły z całej Polski będą mogły opisywać,  w jaki sposób włączają się w naszą kampanię i jakie działania organizują. W planach mamy również zrobić zakładki do książek, a następnie rozdać je w kilku bibliotekach oraz na naszych straganach.

Nie bez powodu przez cały poprzedni tekst – W jaki sposób tworzenie gier rozwija  kreatywność – pisałem o tworzeniu, a nie programowaniu. Istnieje bardzo dużo programów i silników, które pozwalają tworzyć gry z mniejszych części.

Autor: yellowshark

Można porównać to do klocków. Zbudowanie tej samej budowli z większej ilości małych klocków zamiast paru dużych klocków zajmie dużo więcej czasu, ale możemy zarówno stworzyć budowlę według wzoru, albo pobawić się z nią, zmienić w coś bardziej interesującego.

Podobnie jest z tworzeniem gier. Każdy silnik składa się z setek, tysięcy lub nawet milionów mniejszych części kodu. Programy takie jak Scratch czy Baltie składają się z małej ilości większych klocków i są zazwyczaj używane jako bezbolesne wprowadzenie do świata programowania, niż jako porządne programy do tworzenia gier. Scratch jest nawet częścią zajęć informatycznych.

Programy GameMaker i RPG Maker pozwalają na więcej zabawy z całym procesem tworzenia, bo mają w swoim asortymencie więcej mniejszych części kodu. Jednymi z bardziej zaawansowanych programów do tworzenia gier są Construct 2, Clickteam Fusion 2.5, czy Unity 3D.

Najbardziej zaawansowane jest już samo programowanie w jednym z wielu języków np. C# albo Python.

Myśl jak programista

Wiemy już w jakim programie możemy tworzyć gry, ale podstawą tworzenia gier i programów nie jest wyuczenie się jakiegoś silnika na pamięć albo lata praktyki. Mimo że te umiejętności się przydają najważniejsze jest myślenie jak programista.

Tworząc program lub grę trzeba pamiętać, że pod tym wszystkim znajdują się linie kodu, które trzeba dokładnie poinstruować co mają zrobić. Przykładowo przeciwnicy sterowani przez sztuczną inteligencję w grach nie mają zadania „zabij gracza”, tylko proces podejmowania decyzji na zasadzie drzewka wyborów składający się z tysięcy warunków i zmiennych.

Programując bota moglibyśmy „nauczyć go” procedury atakowania i unikania ciosów, a potem używać ich za pomocą skrótów, np. ATAK, UNIK. W ten sposób nasz program wygląda dużo zgrabniej, bo zamiast warunku Kiedy gracz w zasięgu wtedy zdarzenia składającego się z całej masy mniejszych zdarzeń, można zamienić to na Kiedy gracz w zasięgu to ATAK.

 Można też użyć warunku jeśli. Jeśli gracz atakuje wykonaj unik, jeśli nie wykonaj atak. W ten sposób zaprogramowaliśmy bardzo prostego przeciwnika nie używając programowania ani zaawansowanych i niezrozumiałych komend. W programowaniu to nastawienie jest najważniejsze.

Ćwicz programistyczne myślenie

Na początku warto zapoznać się z takim myśleniem np. poprzez rozwiązywanie zadań na stronie code.org, tworzenie w silniku scratch lub poprzez granie w gry takie jak Human Resource Machine czy 7 Billion Humans. Po takich ćwiczeniach można już bez stresu wkraczać w strefę faktycznego kodowania, ale który silnik wybrać?

Wybór silnika

Sam osobiście korzystam z Clickteam Fusion i jestem bardzo zadowolony ze swobody tworzenia w tym programie i polecam go również wam. Niestety nie jest to rozwiązanie darmowe.  Na szczęście inne silniki też mają coś do zaoferowania. Dobrym przykładem jest Construct 2, który jest darmową alternatywą dla Clickteama.

Przez moje opanowanie do perfekcji Clickteama moje umiejętności w innych silnikach są bardzo słabe, albo nawet zerowe, więc oczywiście nie mogę wam pomóc w tworzeniu gier, jeżeli tworzycie w innym silniku niż Clickteam. Na szczęście w internecie nie trudno znaleźć wiele poradników do tych silników zarówno filmów np. na youtube, ale też poradników tekstowych na forach i innych stronach które często wygrywają merytorycznie i powinniście się skupić właśnie na nich.

Pamiętajcie by najpierw nauczyć się odpowiedniego toku rozumowania, a później zacząć tworzyć, bo przechodząc z jednego silnika na drugi nasze rozumowanie będzie dalej przydatne.

Do zobaczenia!

yellowshark

Tworzenie gier jest bardzo ciekawym zajęciem. Pozwala rozwinąć kreatywność i logiczne myślenie. W tekście postaram się zachęcić was do tworzenia gier w taki sposób, że będziecie zachwyceni na samą myśl o developingu.

Autor: yellowshark

Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że samo tworzenie gier jest bardzo kreatywnym hobby, a niestandardowe pomysły są często najlepsze. Jeżeli myśleliście, że osoby, które tworzą gry tylko postępują według ustalonej formuły i nie wkładają w to nic od siebie to bardzo się myliliście.

Super Mario na skróty

Tworząc gry często trzeba chodzić na skróty – “Jeżeli coś jest głupie a działa, to znaczy że nie jest głupie”, więc przykładowo, żeby zaoszczędzić pamięć w kultowym Super Mario Bros na NES’a grafika trawy to tylko przekolorowane chmury, ruch wroga – Goomby to jedna klatka odbijana lustrzanie, a wiele dźwięków jest używanych do różnych sytuacji w grze np. zarówno do otrzymywania obrażeń, jak i do przechodzenia przez rury. Pozwala rozwinąć to logiczne myślenie tak, żebyśmy starali się zaoszczędzić maksymalnie na pamięci i mocy obliczeniowej, ale żeby dla gracza nie robiło to różnicy.

Dodatkowo, jeżeli tworzymy gry z myślą o osiągnięciu dzięki nim sławy lub pieniędzy (a nie tylko dla własnej satysfakcji) musimy wymyślić coś, co wyróżni naszą grę na tle milionów prawie identycznych produkcji. Żeby gra nie zaginęła w tłumie powinna mieć swój własny typ rozgrywki jak np. „Danganronpa”, albo łączyć przeciwieństwa w tempie rozgrywki jak np. „Undertale” czy „Resonance of Fate”. Wymyślenie unikalnego stylu grania nie tylko zwiększa szanse na sukces gry, ale też daje nam samym wyzwanie w zaprojektowaniu tego tak, by oszczędzać na mocy obliczeniowej. Czyli wiąże się to nie tylko z rozwinięciem kreatywności, ale też myślenia logicznego, o którym wspominałem wcześniej.

Dobra fabuła

W wielu grach potrzebna jest również fabuła, wprowadzenie do świata gry, nadanie motywacji postaci itd. W tych czasach samo “zły czarodziej porwał księżniczkę, idź, pokonaj go i stań się bohaterem” nie wystarcza. Potrzebne są tak zwane plot twisty, czyli w dosłownym tłumaczeniu przekręcenie fabuły (zwrot akcji). Przykładowo, postać, z którą spędzamy większość gry i jest naszym pomocnikiem, pod koniec okazuje się być głównym przestępcą manipulującym nami byśmy uważali kogoś innego za złoczyńcę. Myśląc nad nimi więcej niż parę godzin możemy stworzyć coś, co zrobi graczom mętlik w głowie. Dzięki temu gracze chętnie spędzą czas przy naszym dziele i będą smutni, gdy gra się zakończy. Gracze będą tęsknić za tym doświadczeniem. Tworzenie fabuły w taki sposób również wpływa na naszą kreatywność i bardzo ją rozwija.

Myślenie abstrakcyjne

Tworząc gry można również trenować kreatywność w inne, bardziej tradycyjne sposoby. Tak, że zdobyta wiedza (nawet jeśli nieprzydatna w danym momencie) bardzo rozwinie myślenie abstrakcyjne i pragmatyczne, no i oczywiście pozwoli nam rozwinąć umiejętności samego tworzenia gier. Można znajdować nowe zastosowanie poznanych już rodzajów programowania. Czyli przykładowo dodać w grze ruch platformowy przedmiotowi, który  wydaje się kompletnie do tego nie pasować, ale tak to dostosować, żeby wszystko łączyło się w całość. Na przykład można dodać ruch platformowy jabłku, które spada z drzewa. Dzięki opadaniu w tym ruchu jabłko spadnie na ziemie naturalnie, można łatwo zasymulować wiatr, który lekko będzie przesuwał jabłko w określonym kierunku, a po dotarciu do ziemi jabłko odbije się w naturalny sposób kilka razy, zależnie od powierzchni, wiatru i rozmiaru jabłka.

Jak widać, tworzenie gier nie jest w żadnym stopniu nudnym zajęciem, a pozwala nam się rozwinąć na poziomie intelektualnym. Tworzenie gier pozwala nam również poznać wielu wspaniałych ludzi z takim samym hobby jak my, oraz otworzyć przed nami jedną z wielu przyszłych dróg kariery i pracy w dorosłym życiu.

Mam nadzieję, że zachęciłem was tym artykułem do tworzenia gier i sami chcielibyście spróbować. Jeżeli myślicie jednak, że tylko „narobiłem wam smaka” a do samego tworzenia potrzeba wydać sporo pieniędzy na zaawansowane programy i trzeba mieć w głowie wiedze z kosmosu jak programować to jesteście w błędzie. Jednak o tym jak zacząć z tworzeniem gier opowiem wam następnym razem.

Do zobaczenia!

yellowshark