Ninateka to obszerny serwis przepełniony interesującymi materiałami. W poprzednim artykule skupiliśmy się na funkcji rozrywkowej kanału, w tym podkreślamy jego użyteczny charakter koncentrując się na programach edukacyjnych.
Publicystyka
Historia i polityka – w tej części portalu znajdziemy kroniki i biografie znanych z historii osób podane w formie słuchowisk.
Screenshot ze strony ninateka.pl
Rozmowa na temat osoby Ignacego Jana Paderewskiego.
W kategorii “słuchowiska” oraz “proza” można posłuchać w wersji audio nie tylko szkolnych lektur, ale również dzieła klasyki literatury i współczesnych pisarzy.
Z powodu epidemii koronawirusa drastycznie zmienił się sposób realizowania lekcji. Na czas nauki w domu proponujemy wykorzystywanie szeregu narzędzi internetowych, które umożliwiają realizowania niektórych z zadawanych pracy i projektów w efektowny i skuteczny sposób. Poniżej znajdziesz kilka kategorii usług i serwisów, które umożliwiają m.in. tworzenie grafik w prosty sposób, robienie komiksów, rysowanie i wiele więcej.
Prosta usługa, dzięki której w łatwy sposób dodasz tekst do zdjęcia lub grafiki wgranej z dysku lub linku. Aplikacja daje możliwość tworzenia obrazka według szablonu dla popularnych social mediów np. Instagram lub Facebook.
Aplikacja moblina w wersji dla systemu Android i iOS. Narzędzie udostępnia opcję nakładania tekstów na zdjęcia, stosowanie filtrów oraz efektów. Istnieje także możliwość skorzystania z gotowego tła. Aplikacja może być przydatna do tworzenia postów na Instagram lub Facebooka.
WeVideo to dodatek do Google Chrome umożliwiający prostą edycję wideo. Aplikacja posiada kilka trybów działania m.in. storyboard oraz oś czasu. Wtyczka jest zintegrowana z popularnymi usługami w chmurze takimi jak Dropbox czy Google Drive. Do projektów wideo można dodawać tekst oraz muzykę.
Proste w obsłudze narzędzia do automatycznego edytowania wideo i dzielenia się nim ze znajomymi. Wystarczy wskazać wideo i zdjęcia, które chcemy wykorzystać w projekcie. Magisto w kilka minut połączy dostarczone zasoby miksując je dodatkowo z muzyką.
Skuteczne narzędzie, które można wykorzystać do zrobienia np. kartki urodzinowej lub innego prostego projektu. Nieypowym elementem aplikacji jest mechanizm, który stara się rozpoznać co w danym momencie rysujemy i podpowiada gotowy szablon obrazka. Chcesz skorzystać z aplikacji? Wystarczy wejść na stronę Auto Draw i zacząć rysować. Nie ma wymogu zakładania konta. Gotowy projekt można zapisać jako plik PNG.
Draw.to to proste narzędzie do rysowania. Aplikacja posiada tylko podstawowe opcje. Najciekawszą możliwością jest wygenerowanie linku z obrazkiem, który umożliwia wygodne udostępnienie obrazka np. poprzez serwis Facebook.
Narzędzie webowe, która umożliwia tworzenie prostych grafik. Zaczynając pracę z narzędziem można wybrać gotowy rozmiar obrazka lub wprowadzić własną rozdzielczość. Aplikacja posiada także bazę gotowych obrazków, które można wykorzystać. Skończony projekt można eksportować jako plik PNG. Korzystanie z aplikacji nie wymaga od nas zakładania konta.
Jest to zdecydowanie bardziej zaawansowane narzędzie w porównaniu do trzech poprzednich. W aplikacji stworzysz efektowne obrazy czego przykład można znaleźć w filmie poniżej. Pobieranie gotowych obrazów wymaga założenia konta.
DrawIsland to aplikacja webowa, która posiada podstawowe narzędzia do rysowania, ale umożliwia pracę na kilku warstwach. Ciekawą opcją jest możliwość wygenerowania GIFa.
Flickr/commons to olbrzymia baza darmowych zdjęć, ilustracji itp.
udostępnianych przez liczne instytucje kultury np. bibliotekę
Amerykańskiego Kongresu. Znajdziesz tu bardzo wiele archiwalnych treści,
które świetnie sprawdzą się w projektach dotyczących historii.
Serwis stworzony z myślą o uczniach i nauczycielach. Zdjęcia podzielone są na kategorie, które pomogą w wyszukiwaniu ich do szkolnych projektów np. geografia, pogoda, mapy itp. Serwis dostępny jest w języku angielskim.
Kompleksowa baza zdjęć na licencji CCO. Znajdujące się tu zdjęcia można wykorzystywać nawet do celów komercyjnych. Można także w dość łatwy sposób założyć konto i dodawać własne zdjęcia do bazy. Każde z nich przechodzi weryfikację społeczności.
Serwis działa na podobnej zasadzie jak Pixabay. Na stronie znajdziesz także krótkie stockowe materiały video, które także można wykorzystać do swoich projektów.
Tworzenie projektów graficznych
Canva
Canva to popularne narzędzie, które może służyć do tworzenia wielu różnorodnych rodzajów grafik m.in. plakaty. Serwis posiada gotowe wzory dla postów w social mediach, infografik, CV itp. W projektach można umieszczać własne zdjęcia, dodawać tekst, zmieniać kolor lub deseń tła i wiele więcej. Gotowe projekty można zapisywać jako plik PDF lub PNG. Aplikacja umożliwia nawet tworzenie grafik, które nadają się do wydruku. Jest to jedno z najlepszych narzędzi tego typu.
Jest to serwis podobny do Canvy. Posiada dużo gotowych szablonów, które można wygodnie modyfikować i dostosowywać do swoich potrzeb. Do projektów można użyć darmowych zdjęć z bazy Pixabay. Dla zdjęć przygotowany jest także zestaw filtrów. Program w wersji darmowej umożliwia pobieranie gotowych projektów jedynie ze znakiem wodnym.
Befunky
Jest to kolejny serwis z możliwościami podobnymi do Canvy. Befunky posiada sporo opcji edycji grafiki oraz rozbudowany zestaw darmowych szablonów i elementów graficznych, które możesz dodać do swoich projektów. Befunky posiada także płatną wersję premium, która umożliwia pobieranie plików w większej rozdzielczości
Mapy myśli
Freeplane
Freeplane to darmowe narzędzie z otwartym kodem źródłowym. Może sprawdzić się zarówno przy nauce, jak i tworzeniu prezentacji. Program nie jest tak efektowny wizualnie jak jego płatne odpowiedniki, ale daje za to bardzo wiele opcji tworzenie zaawansowanych map myśli. Gotowy projekt można zapisać m.in. do pliku PDF lub PNG.
XMind
XMind to narzędzie, które udostępnia swoje podstawowe funkcje za darmo. W ramach wersji bezpłatnej można tworzyć estetyczne i rozbudowane schematy. Niestety w wersji darmowej nie ma możliwości wygenerowanie pliku ze schematem. XMind udostępnia także tryb prezentacji.
XMind
Mind24
Mind24 to darmowe i najprostsze narzędzie w zestawieniu. Gotowe schematy możemy udostępniać online także osobom, które nie są użytkownikami Mind24. W internecie znajdziesz także mapy stworzone i udostępnione przez polskich użytkowników.
Dopiero od kilku lat zauważyć można znaczny wzrost popularności gier video jako narzędzi edukacyjnych. Powodów takiej sytuacji jest kilka. Najważniejszym z nich jest bardziej pozytywne podejście do rozrywki cyfrowej wśród osób w grupach wiekowych 40+. Dodatkowo popularność gier w telewizji, social mediach i serwisach takich jak YouTube powoduje, że nauczyciele chętniej sięgają po nowe sposoby urozmaicania zajęć, a dzięki temu młodzież chętniej na takich zajęciach się aktywizuje. Istotny jest także aspekt biznesowy. Widząc perspektywy nowych odbiorców i partnerów, twórcy produkują osobne wersje swoich gier, przystosowane do zadań edukacyjnych.
Autor: Krzysztof Maliński – student Collegium Da Vinci (Projektowanie Gier i Mediów Interaktywnych).
W 2015 roku National Association for Music Education opublikowało artykuł, w którym opisują metodykę nauczania designu ścieżek dźwiękowych. Grupa uczniów uczestniczyła na zajęciach zatytułowanych “Virtual Music Exploration”. Przy pomocy World of Warcraft i innych gier MMORPG mieli zaprojektować oryginalne podejście do nauczania, tworząc, poprzez spacery po wirtualnych krainach, wirtualną przestrzeń do spotykania się i wspólnego odkrywania ukrytych w tych grach tajemnic audio. W przypadku gry Blizzarda, czterdziestu studentów spotykało się w otwartym świecie gry i z ciągłym uczuciem zagrożenia ze strony wilków i orków dyskutowali na temat przygrywającej w tle muzyki i użytych technik orkiestracji. Dodatkowo, kurs wymagał grania w grę i cotygodniowych raportów z nowo odkrytych krain i tematów muzycznych. W odpowiedzi na pytanie “Dlaczego gry wideo?” twórcy zajęć odpowiadali, że główną motywacją była natura gier, która w obecności zadań, osiągnięć i wyzwań, naturalnie zachęca do grania i uczestniczenia w zajęciach. Gry pomagają również w treningu umiejętności miękkich takich jak łatwość w podejmowaniu decyzji, logiczne rozwiązywanie problemu czy użycie wiedzy abstrakcyjnej do realnych zadań.
World of Warcraft
Poza nauką przedmiotów z dziedzin artystycznych, bardzo ważnym przedmiotem w temacie nauczania poprzez granie jest historia. Wszystko zaczęło się, kiedy Ubisoft wydał grę Assasin’s Creed: Odyssey. Ta część opowieści o zabójcach z przeszłości charakteryzowała się niespotykaną wcześniej (w tej serii) dbałością o detale świata gry. Starożytna Grecja została odwzorowania w sposób taki, aby jak najbardziej pomagać w nauczaniu historii. Dlatego też, w darmowej aktualizacji, do gry dodany został tryb edukacyjny. Wszystko odbywa się w formie “spacerów” z NPC, w których uczyć się można o starożytnej Grecji, o rzemiośle, zawodach i życiu społecznym w tamtych czasach. Dodatkowo dużo tutaj ciekawostek o władcach i wojnach w tamtym okresie. Poza spacerami, tryb edukacyjny służyć może jako narzędzie do sprawdzania wiedzy. Pod koniec każdego spaceru, pojawia się opcjonalny quiz, w którym poprzez zabawne i wciągające zadania i pytania można sprawdzić swoja wiedzę. Poza historycznymi faktami, twórcy przygotowali trzydzieści miejsc odkrywczych, które pokazują artefakty i zabytki odwzorowane przez artystów z Ubisoft.
Assasin’s Creed: Odyssey
Nie można poruszać tematu edukacji w grach, nie
rozmawiając o Minecraft. Zwłaszcza jeżeli wymieniona gra wydaje specjalny
tryb edukacyjny, pozwalający łączyć budowanie, programowanie i design.
Dodatkowo, nauczyciele używają Minecrafta do nauki matematyki, fizyki, przedmiotów
humanistycznych czy pracy z dziećmi ze spektrum autyzmu. Fiona Carruthers –
dyrektor do spraw zajęć humanistycznych w Numurkah Secondary College, używa Minecraft
EE (Education
Edition), aby pomóc studentom w zrozumieniu problemów naszej społeczności i
całego świata. Jej uczniowie z siódmej klasy używali tej gry jako platformy do
poruszania tematu klęsk żywiołowych. Po przeczytaniu materiałów i nauce o
samych klęskach, Fiona kazała uczniom zbudować wioskę, przygotować ją na
powódź, obserwować przebieg klęski, pokazując później proces sprzątania i
odbudowy. Ta wersja gry ma również opcję kamery i nagrywania, więc uczniowie
dokumentują swoje dokonania i później je analizują. James Paraskeva, nauczyciel
w Bulleen Heights School używa Minecraft EE jako narzędzie do pracy z
dziećmi ze spektrum autyzmu. James zapytał się uczniów co myślą o nauce z
użyciem gry komputerowej. Uczniowie odpowiedzieli, że najbardziej podoba im się
wspólne grupowe przeżycie, możliwość pomocy sobie nawzajem i konfrontacji
własnych opinii o grze.
Minecraft
Pomimo powszechnej opinii, że gry zabierają czas na naukę, powyższe przykłady pokazują, że gry umożliwiają balans między nauką a zabawą. Powyżej opisani nauczyciele uważają, że granie z wyraźnymi celami edukacyjnymi jest zawsze bardziej wartościowe, niż uczenie bez grania. W końcu żyjemy w świecie, gdzie z każdym dniem ilość interaktywnego materiału zwiększa się, a uczniowie używają coraz więcej technologii. Dlaczego więc nie powinniśmy dostosować naszych technik nauczania do nowego świata? Zwłaszcza, że to się sprawdza! Jest ekscytujące i rozwijające dla młodego pokolenia.
Ninateka to serwis, w którym można znaleźć polskie filmy i inne, ciekawe materiały wideo z bardzo różnych dziedzin. W tym artykule przybliżymy rozrywkowo – kulturalną część tego serwisu.
Muzyka
screenshot ze strony ninateka.pl
Znajdziesz tu koncerty takich artystów jak Molesta, Grubson, Julia Marcell, O.S.T.R., Dawid Podsiadło czy Misia Furtak. Materiały zawierają smaczki typu kulisy koncertów, wywiady z artystami itd. W zakładce koncerty znajdziesz ponad 300 pozycji.
Prince of Persia jest marką, o której każda osoba, nawet w niewielkim stopniu zaznajomiona ze światem gier, na pewno słyszała. Kolejne odsłony serii były dobrze przyjmowane, a sam książę jest postacią znaną i lubianą. Co się jednak stało, że od 10 lat nie wyszła kolejna duża odsłona serii? Zanim odpowiem na to pytania wypadałoby poznać jej początki.
Autor: Adam Koliński – student Collegium Da Vinci (Projektowanie Gier i Mediów Interaktywnych).
Pierwsza gra z serii Prince of Persia została zaprojektowana przez Jordana Mechnera, a wydana i stworzona w 1989 roku przez Broderbund specjalnie dla komputera Apple II. Fabuła skupia się na mężczyźnie, który musi przedzierać się przez kolejne lochy, by pokonać Wielkiego Wezyra Jaffara i uratować uwięzioną przez niego księżniczkę. Prince of Persia wykorzystała metodę rotoskopii (nagranie obrazu kamerą, a następnie przerobienie go na animacje), aby stworzyć realistyczne i bardzo płynne jak na tamte czasy animacje. Osobą „użyczającą” ruchów był brat Mechnera. Gra zebrała pozytywne opinie i na długi czas wyznaczyła standardy dla gier platformowych. Tytuł zawdzięcza duży sukces również temu, że został dopasowany do wielu platform np. Amiga, Amstrad CPC, Atari ST, MS-DOS.
W 1993 roku powstała kolejna część gry, ponownie tworzona i wydana przez Broderbund. Gra jest typową kontynuacją rozwijającą mechanikę poprzedniczki. Dopracowano grafikę i płynność animacji. Lokacje były większe i bardziej zjawiskowe. Część ta zdecydowanie bardziej skupiła się na walce z przeciwnikami. Na raz, na ekranie, mogło pojawić się nawet czterech przeciwników, którzy potrafili nas otoczyć. W pierwszej części gracz staczał tylko sporadyczne walki z pojedynczymi wrogami.
Do roku 2000 gra sprzedała się w liczbie
750 000 egzemplarzy. Ostatnią częścią klasycznej trylogii była Prince of
Persia 3D, wydana w 1999 roku przez Red Orb Entertainment na platformę PC.
Mimo sporych problemów technicznych takich jak mało responsywne sterowanie czy
bardzo zła praca kamery, gra spotkała się z całkiem dobrym przyjęciem, ponieważ
trzymała ducha oryginału i tak jak w poprzednich odsłonach, animacje oraz
historia stały na wysokim poziomie. W 2003 roku wyprodukowana została pierwsza
część rebootu serii. Prince of Persia Piaski Czasu. Tym razem
developerem i wydawcą był Ubisoft. Gra okazała się hitem, a wielu szanowanych
krytyków jak IGN czy GameSpot wystawiło oceny 9,5/10. Tytuł opierał się o
zupełnie nową historię oraz styl rozgrywki. Do serii wprowadzono więcej
elementów platformowych nazywanych przez graczy „parkour”, dużą ilość zagadek
środowiskowych oraz ogromną ilość walki ze świetną mechaniką. Jednak
najbardziej charakterystycznym elementem tej części jest możliwość cofania
czasu za pomocą Sztyletu Piasku napełnionym specjalnie zbieranym piaskiem.
Piaski Czasu doczekały się 2 sequeli: Dusza Wojownika oraz Dwa Trony. Obie gry były sukcesem, rozwijając wydarzenia i mechaniki znane z poprzedniej części. Od teraz można wyrwać przeciwnikowi broń z rąk lub zmienić się w mroczną wersję księcia, posiadającego zupełnie inny zestaw umiejętności. Jak widać, seria stała się ogromną, ważną marką. Nic dziwnego więc, że Ubisoft zaczął pracować nad kolejną częścią serii. Gra miała nazywać się Prince of Persia Assassins. Patrice Desilets, osoba odpowiedzialna za całą markę Prince of Persia w Ubisofcie, mocno zainteresował się tematem asasynów. Chciał on, aby kolejna część serii skupiała się właśnie na zakonie asasynów. Konkretnie na jednym z jego członków, którego zadaniem jest chronienie młodego księcia Persji. Gra miała opierać się na eskortowaniu księcia, któremu grozi ogromne niebezpieczeństwo. Gdy Patrice przedstawił pomysł zarządowi Ubisoftu, odrzucili oni tę propozycję, ponieważ za bardzo skupiał się na pojedynczym asasynie, zamiast na księciu. Patrice wraz ze swoimi pracownikami zostali przeniesieni do tworzenia nowego projektu, z którego powstała gra znana dziś jako Assassin’s Creed, czyli najbardziej udana marka Ubisoftu.
W międzyczasie powstały jeszcze 2
gry z serii Prince of Persia. W 2008 roku nastąpił ponowny reboot serii,
który spotkał się z negatywnym przyjęciem przez graczy, oraz w 2010 roku, Prince
of Persia Zapomniane Piaski, mającą być bezpośrednią kontynuacją Dwóch
Tronów. Gra również nie okazała się sukcesem. Marka straciła na sile z
powodu sukcesu serii Assassin’s Creed. Ponad to nie odwzorowywała w
pełni klimatu klasycznej gry. Prince of Persia (2008 rok) sprzedała się
w nakładzie 2.5 miliona kopii, w porównaniu do pierwszej części Assassin’s
Creed, który sprzedał aż 11 milionów kopii. Ubisoft najwidoczniej doszedł
do wniosku, że posiada bardziej dochodowe marki niż Prince of Persia. W
2013 roku w wywiadzie dla IGN, CEO Ubisoft Montreal stwierdził, że seria ma
aktualnie „przerwę”, której nie powinniśmy brać za zły znak. Jednak od tego
czasu nie wyszła żadna gra o przygodach księcia, pomijając małe mobilne wydanie
jednej części.
Rodzi się więc pytanie: jaka jest
przyszłość serii? Czy „przerwa” się w końcu skończy? W 2018 amerykańska
celebrytka Chrissie Teigen wstawiła na Twitterze post z zapytaniem czy seria
jeszcze żyje. Post skomentowało oficjalne konto firmy Ubisoft z deklaracją, że
„Niestety, Prince of Persia nadal ma przerwę”. Biorąc jednak pod uwagę, że
kilka ostatnich części Assassin’s Creed nie było produkcjami na miarę poprzedników,
nie pozostaje nic innego, jak trzymać kciuki, żeby Ubisoft sięgnął po
sprawdzoną markę i wyprodukował świetny tytuł na miarę trylogii Piasków Czasu 3.
ARTE TV to bezpłatna platforma VOD, która umożliwia oglądanie krótkich filmów o aktualnej, ale i oryginalnej tematyce. Po włączeniu pierwszego filmu trudno jest poprzestać tylko na nim. Prezentujemy zestawienie kilku pozycji, które szczególnie polecamy.
W zakładce Kultura znajdują się filmiki z szeroko zakrojonego obszaru kultury i sztuki – od popularnej do niszowej.
Co to jest “Millenial whoop”?
Filmik z cyklu “Gimnastyka” pokazuje “wzór”, powstawania popowego hitu. Schemat, według którego produkowana jest muzyka popowa można rozpoznać po tym, jak na nas działa, jak się czujemy słuchając popu, jakie samopoczucie i emocje w nas wzbudza. Filmik ten pozwala nazwać to, co niektórzy wnikliwi słuchacze muzyki zauważali od dawna, ale brakowało na to odpowiedniego sformułowania. Millenial whoop rozprawia także o przyszłości muzyki popularnej. Super ciekawostka nie tylko dla zagorzałych fanów muzyki.
Jest to cykl kilkunastominutowych materiałów o filmach tak złych, że aż dobrych. Nieporadne, naiwne, komiczne, to tylko kilka epitetów jakimi można określić przedstawiane w serii “dzieła”. Jednocześnie praktycznie wszystkie te filmy mają status kultowych. Interesuje cię nietypowe kino? Jest to pozycja OBOWIĄZKOWA!
Arte Concert – tu znajdziemy m.in. historię pewnego teledysku Beyonce. Z filmów dowiesz się ciekawych informacji na temat “gwiazd” jak na przykład to czy oglądają Youtube’a i skąd czerpią inspirację do tworzenia. Filmik Beyonce i Tofo Tofo z Mozambiku pokazuje nieoczywistą drogę poznawania się osób z różnych części świata, a także to, czym może zaowocować pozornie zwyczajna współpraca przy teledysku. Film zdecydowanie łamie stereotypy na temat celebrytów.
Wideo zainteresuje nie tylko fanów gór, dzikiej przyrody, zwierząt, lokalnych tradycji ale i tych, którzy po prostu potrzebują nieco wytchnienia. Film pokazuje współżycie różnych gatunków na jednym obszarze, ludzi którzy znaleźli dla siebie idealny sposób na życie i swoje miejsce. Tłem dla wideo jest przyjemna muzyka. Uwaga: film mocno inspirujący!
Odcinek z serii Fast and Good opowiada o współczesnych restauracjach, generalnie gastronomii, kuchni i ich możliwej przyszłości, o zmieniającej się kulturze jedzenia. Dla fanów gotowania, jedzenia i dla poszukiwaczy nowych trendów. Polecamy usiąść do oglądania z pełnym brzuchem :).
Platforma ta ma jeszcze jeden duży atut – w trakcie oglądania ciekawych rzeczy można jednocześnie osłuchiwać się z językiem francuskim, niemieckim, angielskim i innymi. Zdecydowanie więc łączy przyjemne z pożytecznym.
Część filmików jest dostępna na platformie tylko tymczasowo – warto zacząć oglądnie już teraz! 🙂
Pokemon GO to fenomen ostatnich lat. Warto jednak pamiętać, że łapanie małych, sympatycznych stworków zaczęło się ponad 20 lat temu od gry wydanej na Game Boya
Autorka: Anna Guzikowska – studentka Collegium Da Vinci (Projektowanie Gier i Mediów Interaktywnych).
Pokemon Blue i Pokemon Red to gry konsolowe z gatunku jRPG, zostały stworzone przez Game Freak na konsolę Game Boy i zostały wydane przez Nintendo 26 lutego 1996 roku. Są to jedne z pierwszych gier z serii Pokemon i pierwsze wydane poza granicami Japonii. Rozgrywka nie jest zbyt skomplikowana, wykorzystano w niej widok z góry na gracza. Gracz może zwiedzać świat gry spotykając na swojej drodze NPC’ów, z którymi może stoczyć walkę oraz dzikie Pokemony, z którymi może walczyć i łapać je za pomocą Pokeballi. Celem serii gier jest odnalezienie pokemonów i „złapania” ich wszystkich. Kolejną grą z serii było Pokemon Yellow, w której zostały naprawione błędy z dwóch poprzednich tytułów. Nowością w tym wydaniu była mała „elektryczna mysz” o imieniu Pikachu, która podąża za nami przez całą rozgrywkę..
Rok później, czyli w 1997 roku został stworzony serial anime o tej samej nazwie. Odcinki dzielą się na siedem serii: Pokemon, Pokemon: Advanced Generation, Pokemon: Diamond and Pearl, Pokemon: Best Wishes!, Pokemon: XY, Pokemon: Sun and Moon i Pocket Monsters. Poza Japonią seria została podzielona dodatkowo na sezony. W Polsce, anime zostało wyemitowane po raz pierwszy w 2000 roku w telewizji Polsat, gdzie zaprezentowano cztery sezony. Amerykańska i Polska wersja serii pierwszej podzielona została na pięć krótszych wersji (Indigo League, Orange Island, Johto League, Johto Champions oraz Master Quest). Później, seria była emitowana także na innych kanałach, takich jak: Fox Kids, a później Jetix (obecnie Disney XD), TV4, a do 3 sierpnia 2018 roku jedynie na Disney XD. Obecnie serie 17 – 21 oraz Pokemon seria: Słońce i Księżyc: Ultra Przygody można obejrzeć na platformie Netflix.
Oglądanie przygód młodego trenera Pokemonów bardzo
mocno wpłynęło na odbiór anime ze strony młodych widzów. Dla wielu osób był to
wstęp do interesowania się kultura Japonii.
Z czasem „hype” na Pokemony zaczął się wyciszać, aż w lipcu 2016 roku firma Niantic wydała „Pokemon Go”. Gra wykorzystuje rozszerzoną rzeczywistość (AR) i można powiedzieć, że zrewolucjonizowała rynek pod względem gier mobilnych free-to-play. Pokemon Go należy do gatunku komputerowych gier fabularnych, ale jest też grą miejską. Za pomocą AR, GPS jak i smartfona z żyroskopem i kamerą, gracz ma możliwość „chwytania” Pokemonów pojawiających się na jego ekranie.
Pokemon Go w bardzo krótkim czasie (okres wakacji)
zdobyła, zainteresowanie milionów graczy. Rozgrywka nie jest zbyt
skomplikowana, ponieważ w 2016 roku grę można było skończyć po zebraniu 147
stworów. Niantic jednak na tym nie poprzestało i teraz w grze można (patrząc na
„pokedex”) zdobyć 521 pokemonów. Nie jest jednak to aż tak proste jak mogłoby
się wydawać. Większość stworków jest dostępna w miastach, z których pochodzą
gracze, ale zdarzają się również wyjątki. Niektóre pokemony przypisane są konkretnym
regionom świata i wtedy są to jedyne miejsca, w których można je schwytać.
Pozostałe pokemony można złapać przemieszczając się regularnie po własnym
mieście o odpowiedniej porze roku. Podczas spaceru z pokemonem odwiedzić należy
również wiele miejsc znajdujących się na mapie w telefonie. To między innymi
pokestopy i gymy. Oba mają znaczący wpływ w dążeniu do bycia najlepszym
trenerem pokemon. Gymy to areny dla pokemonów, w których gracze walczą
przeciwko pokemonom trenerów z innej drużyny. Każdy gracz po ukończeniu piątego
poziomu gry musi wybrać jedną z trzech drużyn: Team Instinct, Team
Mistic lub Team Valor. Po pokonaniu pokemonów przeciwnika, można na
ich miejsce wstawić swojego pupila, który teraz w naszym imieniu będzie bronił
tej siłowni. Pokestopy natomiast to miejsca, w których my, jako
gracze-trenerzy, możemy uzupełniać zasoby swojego plecaka.
Wraz ze wzrostem popularności aplikacji, wzrosła
też wrażliwość na postrzeganie samego gracza. Na przykład na samym początku
wypuszczenia gry na rynek, podczas uruchamiania nie było praktycznie żadnych
informacji na temat bezpieczeństwa, co
budziło wiele kontrowersji i sytuacji niebezpiecznych dla samego użytkownika. Z
biegiem lat bezpieczeństwo zaczęło być ważniejsze i przy kolejnych aktualizacjach
postanowiono dodawać ostrzeżenia. Dla przykładu, gdy poruszamy się z szybkością
nieodpowiadającą zwykłemu chodzeniu pokazuje się informacja żeby nie prowadzić
pojazdów podczas grania.
Samo Pokemon Go nakłoniło wielu swoich fanów do opuszczania domów w celu wędrówki za cyfrowymi stworkami. Do dzisiaj pamiętam jak w wielu mediach zarówno telewizji, jak i internecie, na okrągło nadawano wieści na temat gry. Spotkania w miejscach publicznych, eventy związane ze wspólnym podbijaniem gymów i zbieraniem pokemonów, a także zwykłe przyjacielskie wypady. Bardzo dobrze wspominam czas na świeżym powietrzu spędzony z przyjaciółmi, a także uważam, że powszechne ruszenie na „łowy” było bardzo ciekawą inicjatywą ze strony twórców gry. Podeszli oni do tematu w sposób bardzo nowatorski, a samo założenie gry mobilnej na świeżym powietrzu było marketingowym strzałem w dziesiątkę – która mama w tych czasach nie chciałaby, aby jej dziecko bawiło się na świeżym powietrzu? A to wszystko za sprawą ulubionego anime.
Pokemony zawładnęły światem i to nie tylko
wirtualnym, ale i realnym. Wpatrzeni w telefony gracze przemierzają rzeczywiste
przestrzenie miast w poszukiwaniu potworów różnej maści i wagi. To w tym, realnym
świecie, za realne pieniądze odkupują od siebie najbardziej wartościowe
pokemony czyli te najrzadziej występujące, urządzając ich licytacje. Jedno jest
pewne, pokemonowy gracz musiał nareszcie wyjść z domu, choć niekoniecznie
wyszedł on z wirtualnej rzeczywistości.
Collage with computer (notebook) keyboard and program code
Polecamy kilka filmów dokumentalnych, które w sensowny sposób omawiają kwestie nowych technologii i interentu. W zestawieniu znajdziesz zarówno spojrzenie na konkretne narzędzia i mechanizmy, jak i dokumenty śledcze.
Hakowanie świata (ang. The Great Hack)
Dokument wyprodukowany przez Netflixa to dziennikarskie śledztwo pokazujące “aferę Cambridge Analytica”. Bardzo dobrze przedstawione są mechanizmy wpływania na decyzje ludzi poprzez odpowiednie dostosowywanie komunikatów w social media. Ich precyzyjne dobranie było możliwe dzięki pozyskanym z platformy Facebook danym ich użytkowników. W filmie pokazane są takie mechanizmy na przykładzie kampanii prezydenckiej w USA w 2016 roku oraz kampanii, która doprowadziła do brexitu.
Film na temat zjawiska fake news. Obraz dość dokładnie pokazuje, jakie konsekwencje mogą wiązać się z tym niebezpiecznym zjawiskiem. Dokument miał premierę 19 marca, dlatego warto sięgnąć do niego jako aktualnej diagnozy sytuacji. Film dostępny jest na platformie HBO.
Dopamina – Dlaczego uzależniliśmy się od aplikacji?
Jest to seria krótkich, kilkuminutowych filmów pokazujących w humorystyczny sposób mechanizmy, według jakich działają popularne internetowe narzędzia. Mechanizmy, dzięki którym tak chętnie z nich korzystamy, a czasem wręcz się uzależniamy. Seria jest dostępna na bezpłatnej platformie Arte.tv.
Jest to seria dokumentalna dostępna na platformie Arte.tv, która omawia różne zjawiska dotyczące nowych technologii. W serii poruszane są następujące tematy:
Wyszukiwanie grafik w Google to bardzo przydatna funkcja. Poniżej przeczytasz jak jeszcze lepiej wykorzystywać to popularne narzędzie.
Odwrócone wyszukiwanie
Google Grafika oprócz klasycznego wyszukiwania obrazków pasujących do wpisanego przez nas hasła umożliwia także wyszukiwanie odwrócone czyli wyszukiwanie obrazka, który sami ładujemy do wyszukiwarki. Można zrobić to na kilka sposobów:
Otwórz wyszukiwarkę Google Grafika (wejdź na google.com i kliknij Grafika w górnym prawym rogu). Wybierz opcję Wyszukiwanie obrazem (mały aparat) , a następnie Prześlij obraz. Po wybraniu Przeglądaj możesz dodać plik graficzny ze swojego komputera.
Najwygodniejszą opcją jest przeciągnięcie pliku do okienka wyszukiwarki. Opcja na pewno zadziała z przeglądarką Chrome i Firefox. Wystarczy wybrać plik na dysku, a następnie przeciągnąć go do okna wyszukiwarki.
Możemy także w wygodny sposób wyszukiwać obrazy ze stron internetowych. W tym celu na stronie kliknij prawym przyciskiem myszy na obrazku i wybierz opcję Kopiuj adres obrazka. Następnie wklej adres do okna wyszukiwarki Google Grafika.
Do czego to służy?
Odwrotne wyszukiwanie daje nam kilka ciekawych możliwości
Możemy znaleźć identyczny obraz, ale w innej rozdzielczości np. większy
Sprawdzić czy obraz jest już gdzieś wykorzystywany
Znaleźć podobne grafiki
Sprawdzić co znajduje się na zdjęciu!
Zaawansowane wyszukiwanie
Wyszukując obraz dla konkretnej frazy możemy bardzo mocno ograniczyć wyniki poprzez określenie naszych wymagań. Po wpisaniu frazy klikamy w Ustawienia, a następnie Szukanie zaawansowane. Tutaj możemy dokładnie określić zakres poszukiwań. Można zwęzić wyniki wyszukując po:
Youtube to niewyczerpane źródło wspaniałych i wartościowych treści. Tym razem przedstawiamy zestawienie kanałów, z którymi można się uczyć przedmiotów ścisłych: biologii, chemii i matematyki.
BIOLOGIA – Małgorzata Brodecka
Kanał jest prowadzony przez nauczycielkę biologii, która pisze teksty i tworzy piosenki z zakresu biologii. Często jej filmom towarzyszą animacje i teledyski.
CHEMIA – Pan Belfer
Prosto, łatwo i przyjemnie. Charyzmatyczny nauczyciel niezwykle przejrzyście objaśnia chemię posiłkując się czytelnymi schematami i grafikami.
Szczególnie polecamy ten kanał osobom, które nie przepadają za chemią lub mają z nią przykre doświadczenia.
MATEMATYKA Pi-stacja Matematyka i Matemaks
Pi-stacja Matematyka
Kanał ten pomoże w utrwalaniu i nauce matematyki w podstawówce. Jest przejrzysto skonstruowany i estetyczny. Precyzyjne podpisy filmików pomagają wrócić do konkretnych zagadnień. Nauka matematyki w dużej mierze zależy od sprawnej i utrwalonej znajomości podstaw. Ten kanał to zapewnia.
Matemaks
Osoba systematycznie siadająca do zadań z Matemaksem można się rewelacyjnie przygotować nie tylko do bieżących testów i sprawdzianów, ale także do matury. Wiedza jest przekazywana w sposób przejrzysty i pozwalający na całkowitą koncentracje na ćwiczeniu. Zakres materiału prezentowany przez youtubera pokrywa materiał z klas 6-8 szkół podstawowych oraz szkół średnich.
Jakiś czas temu Google w swoim portalu Arts & Culture wprowadził aktualizację o nazwie Art Transfer, która pozwala wystylizować swoje zdjęcie na wzór malarstwa wybranego artysty. Korzystając z Art Transfer, można tworzyć unikalne prace artystyczne, łącząc własne zdjęcia...
